1. Zgłaszanie faktur do finansowania – może odbywać się poprzez platformę elektroniczną lub stronę WWW( najczęstsze rozwiązanie), poprzez integrację z systemem księgowym przedsiębiorstwa, poprzez dedykowany interfejs API, a w niektórych przypadkach – choć już coraz rzadziej – tradycyjnie( e-mail, papierowe kopie).
2. Weryfikacja faktur – faktor sprawdza zgodność faktur z umową faktoringową i potwierdza ich akceptację do finansowania.
3. Wypłata zaliczki – po akceptacji faktur faktor wypłaca uzgodnioną część ich wartości na rachunek faktoranta.
4. Monitoring płatności – faktor monitoruje terminowość spłat od kontrahentów i informuje o tym faktoranta.
5. Rozliczenie transakcji – po otrzymaniu płatności od kontrahenta faktor rozlicza transakcję, wypłacając pozostałą część wartości faktury pomniejszoną o swoje wynagrodzenie.
6. Raportowanie – faktor dostarcza regularne raporty dotyczące stanu finansowanych należności, płatności, kosztów usługi itp.
Podsumowując, faktoring stanowi elastyczne narzędzie finansowe, którego skuteczne wdrożenie wymaga zrozumienia wymagań formalnych, przygotowania odpowiedniej dokumentacji oraz efektywnego zarządzania procesem obsługi. Wybór odpowiedniego faktora powinien uwzględniać nie tylko koszty usługi, ale również elastyczność wymagań, szybkość procesu decyzyjnego oraz wygodę codziennej obsługi. Dzięki postępującej digitalizacji i rozwojowi fintechów, faktoring staje się coraz bardziej dostępny również dla mniejszych przedsiębiorstw, oferując im możliwość poprawy płynności finansowej bez konieczności spełniania rygorystycznych wymogów stawianych przez tradycyjne instytucje finansowe.
smart-magazine. pl
51